Rudimentair drummen (N.A.R.D.)
Speciale cursus
De National Association of Rudimental Drummers is een organisatie die is opgericht om de studie van rudimentair drummen aan te moedigen. N.A.R.D. is verantwoordelijk voor de totstandkoming van de Standard 13 American Rudimenten (van de 26 mogelijke Rudimenten).
Rob Kramer heeft recent examen gedaan in 'rudimental' drummen en is hiervoor geslaagd. Dit examen behelst het op een zeer hoog niveau oefenen met het spelen van de 26 mogelijke Rudimenten en een Trommelstuk waar die Rudimenten dan weer in voorkomen. Met het behalen van dit examen mag Rob nu ook drummers hierin examineren en dat betekent ook dat zij na goed gevolg N.A.R.D. member kunnen worden.
Neem contact op als je hierin geïnteresseerd bent!
Bekijk hier de 26 verschillende drumpatronen
Historie
Voor degenen die de National Association of Rudimental Drummers niet kennen, volgt hier een korte geschiedenis van deze organisatie. De vereniging werd opgericht tijdens de American Legion National Convention in 1933 door een groep prominente drummers die 13 van de Standard American Drum Rudiments selecteerden die vereist zijn voor lidmaatschap van deze organisatie.
De Standard American Drum Rudiments zijn niet bedacht of uitgevonden door deze groep, maar het doel was om de vroege rudiments te herzien die 200 jaar eerder uit Zwitserland kwamen, in een tijd waarin muzieknotatie nog niet gestandaardiseerd was.
De oorspronkelijke rudiments vonden hun weg van Zwitserland naar Frankrijk en vervolgens naar Engeland. Tijdens de Amerikaanse Revolutie werden ze voor het eerst in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Kort daarna verschenen er een aantal publicaties waarin deze rudiments werden gebruikt. Een van de allereerste was van Charles Stewart Ashworth in 1812. Vervolgens verscheen in 1862 het boek van Bruce & Emmett met een lijst van 26 rudiments, geschreven door George B. Bruce, de belangrijkste drumleraar van de Amerikaanse marine op Governors Island, New York; Daniel D. Emmett was de componist van de beroemde Burgeroorlogmelodie ''Dixie''. Dit was het eerste boek ooit dat pleitte voor het accentueren van de tweede tel van de "da-da-ma-ma" lange roffel tijdens het oefenen.
Daarna volgde de Strube ''Drum & Fife Instructor''. Hoewel alle drie de boeken gebaseerd waren op drum rudiments, verschilden ze helaas allemaal enigszins, wat tot enige verwarring leidde. Deze verwarring was mogelijk een van de belangrijkste redenen voor de publicatie van het instructieboek ''Trumpet and Drum'' van John Philip Sousa in 1886. Dit boek werd de leidraad voor alle diensttrommelaars! John Philip Sousa, de grote componist van militaire marsen, besefte het belang van standaard drumrudimenten om het ritme en de uniformiteit van martiale muziek te benadrukken en was een pionier op dat gebied.
Het hoofddoel van de dertien organisatoren was het standaardiseren van een drumsysteem door een groep rudimenten te selecteren waarop alle korpsen en drummers beoordeeld zouden worden. Zo selecteerden ze wat we nu de "Dertien Essentiële Rudimenten" noemen. De 13 rudimenten werden vervolgens geselecteerd uit de 26 Standaard Amerikaanse Drumrudimenten als test voor lidmaatschap van deze vereniging. Er werd van uitgegaan dat de student die de eerste 13 Essentiële Rudimenten bestudeert en zich hun waarde realiseert, uit eigen beweging de resterende rudimenten, die als ''hulprudimenten'' kunnen worden beschouwd, zou blijven bestuderen. De eerste 13 rudimenten worden echter als absoluut noodzakelijk of essentieel beschouwd – zowel bij wedstrijden als bij professioneel spelen.